2005 yılında başlayan öğretmenlik kariyer basamakları sınavı süreci geçen cumartesi günü yapılan ikinci etap sınavla tamamlandı. En azından sınav aşaması böylece bitmiş oldu. Yoğun tartışmalar arasında yapılan sınav çok basitti. Sınavın basit olması kimini memnun etti, kimini de memnun etmedi. Sınava tamamen karşı olanlar için zaten bir anlamı yoktu. Çünkü onlar her türlü sınava karşıydılar. Saygı duymak gerekir. Asıl bu yazıda başka bir konuya odaklanmak istiyorum. Sınav konuları...
Sınav konuları başka bir ifadeyle konu modülleri; uzman öğretmenlik için 9, başöğretmenlik içinse 12 modülden oluşuyordu. Konu başlıkları bana göre özenle seçilmiş ve güncel konuları kapsıyordu. Öğrenme ve Öğretme Süreçleri, Ölçme ve Değerlendirme, Özel Eğitim ve Rehberlik, Eğitim Araştırmaları ve Ar-Ge Çalışmaları, Eğitimde Kapsayıcılık, Çevre Eğitimi ve İklim Değişikliği, Sosyal Etkileşim ve İletişim, Dijital Yetkinlik, Güvenli Okul ve Okul Güvenliği, Okul Geliştirme ve Liderlik, Sosyal Duygusal Öğrenme Becerilerin Geliştirilmesi ve Bilişsel Düşünme Becerileri içeriklerinden oluşan ve toplam 500- 600 sayfayı bulan ve sınav notları şeklinde ifade edebileceğimiz bilgi setlerinden ibaretti. Modül konuları ilk önce Öğretmen Bilişim Ağı (ÖBA) üzerinden 180 ve 240 saatlik videolar şeklinde yayınlanmıştı. Bu videolar izlemek sınava girmek için ayrıca ön koşullardan biriydi.
Konu başlıkları güzel ve güncel olsa da akademik bir dille anlatılması ve teknik terimlere boğulması öğretmenler arasında huzursuzluğa yol açtı. Türkiye Büyük Millet Meclis’inden Öğretmenlik Mesleki Kanunu geçerken sendikalardan cılız sesler çıkmıştı. Ancak videoların yayınlanmasıyla birlikte sesler gürleşti. Bence bunun en önemli nedeni sınav konularının ağır ve çok kapsamlı olmasıydı. Eğitim sendikaları ve basının etkisiyle konu ülke gündemine oturdu. Tüm bu tartışmalar arasında Anayasa Mahkemesi de ara karar vererek bakanlığı ve sendikaları dinleme kararı aldı. Sürecin yargı boyutu halen devam ediyor.
Sınav konularına gelince; yukarıda ifade ettiğim gibi teknik ve akademik bir dil kullanma yönü ağır basıyordu. Bunun nedeni üniversitedeki akademisyenler tarafından hazırlanmış olmasının payı büyüktür. Buna rağmen öğretmenler konulara çalışırken çok şey öğrendiler bence. Kimi sahip oldukları pedagojik bilgileri hatırladı, kimisi de yeni güncel konuları öğrenme fırsatı buldu. Günümüzde değişen öğretmen rollerine paralel olarak kendisini geliştiren, öğrenciye rehberlik eden, eleştirel ve analitik düşünen ve yeni teknolojik becerilere sahip öğretmen olmak gerekiyor. Yoksa yeni neslin bilgiye ulaşma kolaylığı ve öğrenme çeşitliliğine ayak uydurmak öğretmen için zor olabilir.
Modüllerdeki konularda çok gereksiz ve ayrıntılı bilgiler olduğuna katılıyorum. Örneğin, iklim konusunda geçen milankoviç döngüleri, aridite ve levha tektoniği gibi teknik terimler ne işimize yarayabilir ya da dijital yetkinlik konusundaki dijitalleştirme ve dijitalleşme arasındaki fark gibi… Ancak kapsayıcı eğitim, sosyal etkileşim, sosyal duygusal öğrenme, bilişsel düşünme becerileri ve rehberlik gibi konular öğretmenler için hatırlama ve güncel haliyle öğrenme fırsatı verdiğini de eklemek gerekir. Ayrıca öğretmenlerin entelektüel düzeyini yükseltmeye matuf birçok konu olduğunu da söyleyebiliriz
