18 Mart Çanakkale Zaferleri Şehitleri’ni anma Günü olarak kutladığımız bu önemli anda, anlatacaklarımız asla, o günlerin muhteşemliğine yetmeyecektir. Bu muhteşem direnişi anlatma
k büyük insanların işidir. Ancak, yüreğimin elverdiği kadar, Türklük ve ruhsal dünyamın derinliklerinden kopup gelen cümleleri sıralamaya gayret edeceğim.
Çanakkale Ruhu, şerefli ve erdemli bir milletin en zor zamanlarda, en zor şartlarda bile imkânsızı başarabilecek olanların ruhudur. Tarih sayfalarına sığdırılması mümkün olmayan, büyük ve muazzam olaylar zincirinin yarattığı kahramanların ruhudur. Eğer tarihler bunları hakkıyla yazmış olsaydı; Büyük Türk Milletinin daha yüksek medeniyetlerin öncüsü olacağı muhakkaktı... Tarihçilerin kalemleri bunları yazmaya yetmedi; inanılması mümkün olmayan kahramanlıları kaldırabilecek tek yer milli şuur içerisindeki mümtaz hak aşığı kalplerine ancak yazılabilirdi; Hem de emsalsiz bir şekilde yazılarak mükâfatı ahiret yurduna bırakılan bir milletin ruhudur.
Çanakkale ruhu, insan olmanın onurunu ve şerefini, dostluğun ve barışın çığlıklarını yere ve göğe yazan, bir ruhtur. yanık türküler söyleyerek, düşman yaralısını taşırken “Burada ne işiniz var?” diyen bir ruhtur.
Şan ve şerefin, güç ve kuvvetle değil, ancak; insan olmakla, anlamakla ve bağışlamakla yazılacağının gösteren bir ruhtur; Adaletsizliğin, haysiyetsizliğin, azim ve inançla, vatan sevgisi ile bir kez daha zulmün tepelenerek, ayaklar altına alındığı bir ruhtur.
Çanakkale ruhu, Nusret Mayın Gemsi’dir; nedir Nusrat Mayın Gemisi? O gemi ki, beş bin gemiye bedeldir… Çanakkale ruhu, Binbaşı Nazmi Bey’dir, Yüzbaşı Hakkı Bey’dir; ikiyüz elli kiloluk mermileri Yâ Allah diyerek sırtlayan Seyyid Onbaşılardır; Altmış iki kişilik neferiyle sekiz bin düşmana karşı durarak, onları püskürterek, bu topraklara gömen Yahya Çavuşların ruhudur.
Çanakkale ruhu,” Ben size, taarruzu emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum. Biz ölene kadar yerlerimizi başka askerler ve başka kumandanlar alacaktır.” Diyen Mustafa Kemallerin ruhudur;
Yaşayarak değil, ölerek ve yeniden dirilerek zaferlerin kazanılacağını ve ölümün tebessümle karşılandığı tarihe en ulvi cümlelerle yazılan bir ruhtur.
Çanakkale ruhu, İnançtaki birliğin, beraberliğin Millet olma yolundaki ruhtur. Metrekareye altı bin merminin yağmur gibi düştüğü sağanak altında; hiçbir tereddüt göstermeden yürüyerek, cennete ancak; ceberutların cehenneminden geçilerek gidilebileceğini gösteren bir ruhtur;
Vatan toprağına bağlığını, kanı ve canı ile bütünleştirip, iki aşığın ayrılmadığı gibi sarmaş dolaş olduğu bir ruhtur.
Çanakkale ruhu, Sömürgeci egemenlerin; taktikler savaşında, bütün kusursuz planları alt üst eden ve egemen güçleri bozguna uğratarak hadlerini bildiren bir ruhtur;
Gücü, kuvveti ve kudreti haksızca kullanarak, zulmedenleri diz çöktüren ve onlara pes ettiren mazlumların ruhudur
Çanakkale; haysiyettir, namustur, şereftir, şandır ve istiklaldir; esaret zincirlerinin darmadağın edildiği ve hürriyet bayrağının gökkubeye yükseltildiği bir ruhtur.
Çanakkale ruhu; ”Medeniyet tek dişli canavardır.” Diyen şairin sözünün gereği olarak medeniyet maskesinin arkasına gizlenen düşmanın yüzünü, bütün dünyaya gösterildiği ve teşhir edildiği bir ruhtur;
Çanakkale ruhu, gaziliktir yiğitliktir ve şehit olma arzusundaki yakarıştır; “ Vatan için ölmek en büyük isteğimdir.” diyen Mustafa Kemaldir, Gelibolu’dur, Anafartalar’dır, Conkbayır’larıdır, Sakarya’dır, Dumlupınar’dır kurtuluştur;
Çanakkale ruhu, Vatandır, topraktır. Var olmaktır, millet olmaktır ebediyete kadar; millî şuurdur, cesarettir.
Ve de Tevhittir, birliktir, kardeşliktir,
Bayraktır mavi göğe doğru dalgalanan;
Türklüktür, Türkiye’dir,
Türkiye Cumhuriyeti’dir…
