Bazı olayların insan zihninde karşılık bulduğu anlar güneş çarpması gibidir. Etkisini sonra anlarsınız. Bu nedenle yakın zamanda yaşadığımız deprem zihin haritamızı karmaşıklaştırdı. Tıpkı deprem dalgaları gibi. Ben de olup bitenden fazlasıyla nasibimi aldım. Çocukluğumdan beri, özellikle üniversite yıllarında, ivme kazanan okuma serüvenim 6 Şubat’ta kesintiye uğradı. Bu tarihi milat kabul edersek sadece fiziksel depremler değil, zihinsel depremleri de bu süreçte yeterince yaşadık. Alışkanlıklarımız, hayata bakışımız, düşünce setlerimiz ve hatta düşsel arayışlarımız değişmekten çok dondu ya da işlevsizleşti. Ölümle yaşam arasında sıyrıldığımız o anda yaşam tarafında yer alsak da sonraki zamanlarda karmakarışık bir yaşam bizi bekliyordu. Yaşadığımız semtler, caddeler, sokakların enkazı ile değişen şehir mimarisi zihnimizin yaşam kodlarına ilave bir yük getirmişti. Yıkılan binalarımızın enkazında sadece geçmişimiz kalmadı, sonraki hayatımız da kesintiye uğradı. Yarına dair beklentilerimiz bile sessizleşti.
Seçeneklerin azaldığı böyle dönemlerde bir sendeleme dönemi yaşanır. Kabul ya da yok saymanın kesiştiği bu noktada her şey uzaktır artık. Yaşanılan kırılmalar insanı birçok şeyden uzaklaştırır. Hele deprem gibi büyük doğa olayları sonucu oluşan kırılmalar bazen uzamış ya da kalıcı travmalara neden olur. Alışkanlıklara ve davranış kalıplarına sirayet eden bu değişiklikler benim hayatımı da fazlasıyla etkiledi. Özellikle okuma- yazma alışkanlığım sekteye uğradı. İlk önce jüri üyesi olduğum Türkiye Yazarlar Akademisi’nin (YAZAK) düzenlediği öykü yarışmasında affımı istedim. Seyrek okumalar ve bir süre sonra tamamen kesintiye uğrayan okuma alışkanlığım takip etti. Yazmak ise çoktan kendini izole etmişti. Nereden başlayacağım sorusu zihnimde dolanırken, bu sürecin kalıcı olmasından korktum. Demokles'in kılıcı gibi başımda bekleyen okuma ve yazma konusundaki hassasiyetim yerini sakinliğe çoktan bırakmıştı. Sorunsuz bir hayat gibi gelen bu yaşam şekli sonralarda yerini amaçsızlığa ve hayatın anlamsızlığına bırakıyordu ki birden kendime geldim. Bunca emekten sonra beni zihinsel boşluklara götüren bu süreci sonlandırmanın zamanı geldiği kanaatine vardım. Belki de herkes gibi benim de bir nadasa ihtiyacım vardı. Ama artık bitmesi de gerekiyordu.
Başlamanın koşulları yavaş yavaş kendini test ediyordu. Öncelikle kitap tanıtım dergilerinde ve başka kaynaklardan okunacak kitap listelerini takip ettim. Yeni çıkan kitap isimlerini not ettim. Ve bu yazıyla dönüş yoluna girmeyi amaçladım. İnsanın yaşamla ilişkisini; okumanın ve sonrasında yazmanın ne kadar önemli olduğunu altı ay sonra da olsa yeniden keşfettim. Bu yeni yolculukta düşünme aparatlarında küçük değişiklikler yaparak yoluma devam etmeyi tasavvur ediyorum. Çünkü insanı en mutlu eden şeylerden biri zihnimizi yeni bilgilerle donatmak ve hayal dünyamızın derinliklerinde bilinmedik yolculuklara çıkmaktır. Hayatın anlamı ancak böyle şekillenir. En zor zamanlarda sığındığım kitaplar bana tekrar el uzatıyordu. Bir yerden tekrar başlanın heyecanı içindeyim. Gelecek her zaman mutlu anların tasavvuru ile şekillenir. Benim yolculuk yeniden başlıyor galiba...
Okuma listesine aldığım kitapları sorarsanız, onları da sizinle paylaşayım.
Necip Tosun- Dünya Romanın Serüveni
Fredric Jameson- Gerçekliğin Çelişkileri
Feridun Andaç -Yüzler, İzler, Gölgeler.
Paul Bowles -Yükseklerde
Javier Maries -Duygusal Adam
Willam Falknuer -Ses ve Öfke
Susan Sontag -Fotoğraf Üzerine
Paul Astuer - İç Dünyamdan Notlar
Etgar Keret- Uç Artık
Jean-Louis Fournier -Bekleyecek Vaktim Yok
Osamu Dazai- Günün İlk Işıkları
Loirrie Moore-Amerikan kuşları
Selçuk Şirin-Ya Adalet Ya Sefalet
Ayfer Tunç-Kuru Kız
Ayşe Kulin-Yarın yok
Elif Şafak- Kayıp Ağaçlar Adası
Gülten Dayıoğlu-Yüzler ve Sözler
Mehmet balıca | 07 Ağustos 2023 13:51
Yazar çok güzel bir şekilde duygularımızı dile getirmiş. Allah bir daha böyle bir felaket vermesin. bize bahşedilen bu hayatın kıymetini bilmemiz dileğiyle.