Karanlığın hüküm sürdüğü,
Gün ışığının hiç uğramadığı,
Kara kışın ülkesi.
Rüzgarların soğuk estiği,
Buzdan bir dünya.
Duvarları Rijit duygulardan örülmüş,
Kapıları hep dışa sürgülü,
Gülümsemenin yem olarak
Kullanıldığı kapanlarla dolu.
Tuzağa düşen kalplerin
sorgusuzca katledildiği yer,
Burası yasak şehir.
Sevginin dokunamadığı dışı kabuk bağlamış kalplerin dünyası..
Anlayamaz çözemezsin
Çaresiz kalır kelimeler, bakışlar ve hissedişler.
Özlediğim sevgiden kurulu dünyada yalnız ve tek başımayım
Ve....
Hep yalnız kalacağım.
Yazarın Diğer Yazıları
Bilgisizliğini Fark Etmeyecek Kadar Bilgisiz Olmak
10 Temmuz 2025 22:57Sevgi Her Şeyi Yapmak Değil, Bazen Hiçbir Şey Yapmamaktır
26 Haziran 2025 21:57Taş Atan Çocuk Değil, Sessiz Kalan Toplumdur Asıl Sorun
21 Haziran 2025 10:49Maske ;Trafik Güvenliği Kurulan Devlet Destekli Soygun Sistemi
10 Haziran 2025 08:03Yanıbaşımızda Oturan Sessiz Misafir: Ölüm!..
19 Mayıs 2025 19:25