TÜM YAZILARI SON GÜNCELLEME: 05 Nisan 2016 13:52
Basitçe söylemek gerekirse, millet olarak en temel ve pratik düzeydeki ahval-şeriatımız kısaca şudur:
Çok rahat ve derin bir uykudayız!
Ve uykumuz, onca gürültüye, feryadı figana ragmen hiç bölünmüyor…
Uyanamıyoruz derin uykulardan.
“Uyan Sunam uyan” türküsü sanki bugünler düşünülerek bizim için söylenm
Bu kadar şehit kanı, gözyaşı yetmez oldu uyanmamıza…
Uyanıp “insan” olmak, millet olmak için değer mi?
Mutlu huzurlu olmak!..
Canım ne gerek var…
Neme lazımcı,bana dokunmayan yılan misali…
Tembel ve sorumsuz…
Düşünmeye bile üşenen…
Millet olarak uyuşukluğumuzu ortadan kaldırmak için kılımızı kıpırdattığımız bile yok. Başkaları bizi kurtarsın istiyoruz.
Belki de istemiyoruz.
Kurtarıcı beklemek…
Ya da öyle bir derdimizde yok.
Nasıl bir güç ve sermaye ile insanların değerlerini ve potansiyellerini artırabiliriz?
Bunları kendi kendilerine görmeye başlayacakları zamana kadar onlara nasıl yardım edebiliriz?
Biz kendimiz kişisel olarak yardıma muhtaç iken…
“Kelin ilacı olsa…”
Nasıl olur da başkalarına yardım edebiliriz ki?
Ahlaki sorumluluğumuz yok.
Ahlaki sorumluluk demek illa ki, edep ve terbiye demek değildir.
Ahlak, İnsani sorumluluktur.
Dayanışmadır, yardımlaşmadır. Yaşama saygıdır.
İnsan olmanın erdemidir ahlak…
“Ahlak, en büyük değerdir; çünkü ahlak, insanlığın temelidir.
Özellikle de millet yapısının temelidir. O olmadan hiç bir şey olmaz.
Ahlaki değerlerimiz yerinde mi?
Ne arar!...
Ahlak olmayınca diğer değerlerin yerine oturması mümkün mü?
Asla…
Bakın ne diyor Nihal ADSIZ; “Bir topluluktan müşterek ülküyü ve ahlâkı kaldırın, insanların hayvanlaştığını görürsünüz.”
"Kuşlar gibi uçmayı, balıklar gibi yüzmeyi öğrendik, fakat bu arada çok basit bir sanatı unuttuk. insan gibi yaşamak.” Diyen Martın Luther Kıng'e göre artık insan olarak yaşamayı unutmuşuz…..
Biz hayvanlaştık mı?
Hayır ve katiyyen…. Hayvanlaşmadık ancak, bir tuhaf olduk… Tuhaf bir varlık…
Gururundan, kibirinden, geçilmeyen tuhaf bir yaratık…
Kendini bilmeyen bir varlık…
İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsen ,
Bu nice okumaktır. Yunus Emre
“Ey insan! yüce yaratıcı senin varlığını söz konusu etmeyebilirdi; gururun, kibirin mevkisinden in aşağı. Doğruyu bulmaya çalış!
Kendini bilmeyen “ŞEY” dir.
Şey' inde Rabb' in katında henüz bir anlamı yoktur.
Acaba biz de “Şey” gibi mi yaşıyoruz; yoksa biz de “şey” mi olduk?!! Zeynel Abidin BAŞARAN