“ Ey insanlık! Elbet sizi bir erkekle bir dişiden yaratan Biziz; derken sizi kavimler ve kabileler haline getirdik ki tanışabilesiniz. Elbet Allah katında en üstününüz, O'na karşı sorumluluk bilinci en güçlü olanınızdır (Hucurat 49/13).”
Rabbimiz! Kabileler halinde yaratılışımızı Sen rahmet olarak lütfediyorsun, biz ise ayrılık için vesile yapıyoruz.
SELEFİLİK
Selef öncekiler demek, halef de sonrakiler… Selefilik itikâdî bir mezheptir, Amel (fıkıh) mezhebi ise Hanbeli’dir.
Ahmed bin Hanbel ile başlayan Selefilik, gerçek bir din adamı olan Harranlı İbni Teymiyye ile (13. YY) ikinci aşamasını geçirdi. Günümüzdeki öncüsü Muhammed bin Abdülvahhab (18. YY) ise, mezhebi mezar taşı yıkmaya hasretmiş ve Selefiliği Suudi ailesine sunmuştur (Vahhabilik).
Bu terminatör Hz Fatıma’nın ve Havva annemize atfedilen kabirleri yerle bir etmiş, sonra da Kral Abdülaziz’e görkemli bir kabir inşa ederek uşaklığını ispat etmiştir.
Işid denilen güruhun Selefilik ile ne ilgisi var? Bütün Yezidileri toplayan ve kadın erkek tanesini 150 $’dan satan, kendileri de para ve kadınları paylaşan birilerinin mezhebi mi olur?
KUTSAL NESİL VE KUTSAL AİLE YOKTUR…
Şia bir aileyi kutsadı ehlibeyt yaptı, Sünniler de bir nesli kutsadı; selefiler oluştu.
Sahabe nesli diye onlar ulaşılmayacak bir yere konulursa, onlardan sonra doğanlara haksızlık edilmiş olmaz mı? Ne denecek onlara? “ Git, sen geç kaldın”?
Sahabenin (Ensar ve Muhacir) yaptıklarını saygı ve minnetle karşılıyoruz. Ancak ; insanoğlunun işleyip de sahabenin işlemediği günah var mıdır bilmem?
656’da Aişe Annemiz ile Halife Hz Ali’nin Basra'daki Cemel savaşında 10.000; 657 yılında da Hz Ali ile Şam Valisi Muaviye arasındaki Sıffin savaşında 70.000 Müslüman yine Müslümanlarca öldürüldü (bir başka ifadeyle sahabe sahabeyi, aşereyi mübeşşere birbirini öldürdü).
Elhak, şimdiki selefiler de birbirlerini öldürüyorlar.
Müslümanlar; Öncekiler (Selefiler) Sonrakiler, Hariciler, Mezhepler, Tarikatlar, Cemaatler, Ehlibeyt, Seyyid, Kutup, Gavs, İmamlar, Ruhullahlar, Ayetullahlar, Şeyhler, Veliler vb diye ayrılınca, Ümmet içindeki Vahdet nasıl sağlanacaktır? Tevhidin ve Vahdetin sahibine nasıl hesap verilecektir?
Hâlbuki kutsal nesil ve kutsal aile yoktur.
Peygamberlerin atası kabul edilen Hz İbrahim’in ailesi de kutsal değildi. “ İbrahim'in babasına "Senin için kesinlikle Allah'tan mağfiret dileyeceğim; ama senin lehine Allah'tan bir şey elde etme yetkisine sahip değilim" (Mümtehine 60/4).”
Nuh’un karısı ve oğlu da kutsal değildi. “ Ve Nuh Rabbine yakardı ve "Rabbim" dedi, "o benim oğlumdu, ailemden biriydi! (Allah) da "Ey Nuh! Kesinlikle o senin ailenden sayılamaz; dolayısıyla bu (bu tarz yaklaşım) doğru olmayan bir davranıştır; bundan böyle, iç yüzünü bilmediğin bir şeyi Benden isteme dedi (Hud 11/45-46).”
Keza Lut’un karısı ve oğlu da… “ Bunun üzerine onu ve ailesini kurtardık. Yalnız karısı müstesna; onun geride (azaba uğrayanların içinde) kalmasını takdir ettik (Neml 27/57).”
Peygamberimizin ailesi de kutsal değildi; öz amcası Kur’an’da bir sure ile lanetlendi; “Kahrolsun Ebu Leheb'in çifte gücü, zaten kendisi de kahroldu-kahrolacak (Tebbet 111/1).”
Kutsal olan sadece Allah’tır (Kuddus). Allah katında değerli ve kıymetli olan da Peygamberimizin kan değil, iman ailesidir. Nitekim şeytana tapan Zerdüşt bir ailenin oğluna “ Selman bizim ailemizdendir” demiştir.
ASRISAADET BİTTİ Mİ?
Asrısaadet bir daha hiç olmayacaksa, sonrasında gelecek insanlara nasıl bir haksızlık ve zulümdür bu? O zamana Asrısaadet denmiş, dokunulmaz ve ulaşılmaz ilan edilmiş, gelecek nesiller külliyen yok sayılmış olmayacak mı?
Bırakın sahabeyi, Kur’an, Allah Resulü için ne söylemiş ve ne lütfetmiş ise, aynısını ümmet için de teklif etmektedir. Benzemek mümkün olmasaydı, Usve-Hasene muhteşem örnekliğini Rabbimiz niçin versindi?
İTİKATTA MEZHEB Mİ OLUR?
Kurana iman etmiş birine, itikatta mezhebin ne diye sorulur mu? Müslümanın itikatta mezhebi mi olur? Mezhep olan yerde itikat mı olur? Ayrıca imanın mezhebi mi olur? Mezhep, içtihat farklılıklarının olduğu yerde olur. İman içtihâdî bir konu mudur? İnsanın imanı içtihatla mı belirleniyor? Allah’ın konuştuğu konuda içtihat mı olur?
Müslüman Allah’a teslim olandır. Müslümanın itikadının bir tek kitabı vardır, o da Kuran’dır. Hepsi bu…
SAHİP, HAMİ, YARATICI VE BİRİCİK ÜSTADLAR…
Selefilik baş gösterince, artık sınır da tanımaz oldu. Allah’ın has isimleri insanlara verilir oldu; “zamanın benzersiz yaratıcısı, sahibimiz, hamimiz ve yardımcımız” gibi.
Peygamberimiz Kendisine “Seyyidim” diye seslenen sahabesini azarlamış, Haşa; Seyyid Allah'tır demiştir. Günümüzde ise babadan oğula geçen Seyyidler var.
Bunların hepsi de Kur’an’a inanıyorlar. Ancak, ayrıca bir de Şeyhlerinin, Efendilerinin ve Üstatlarının Allah’tan geldiğine inandıkları kitapları var; Kuran’ın indiği ağaçtan inen ve aynı kaynaktan yazdırılan.
Bu Şeyh, İmam ve Üstatlar Allah’ın ağzı ile konuştuklarını söyleyince, paralel Kur’anlar ve Paralel Kâbeler oluştu. Şeyhler Peygamberleşti, Veliler Tanrının çocukları oldu, bütün bunların sonunda ne mi oldu? Nur topu gibi bir IŞİDİMİZ oldu.
Artık bunlara her şey mubah ve serbest. Sınırsızlık bu işte. Kuran sınırsızlığa domuzu örnek gösterir; yemede, çiftleşmede, üremede, semirmede sınırsız.
Niçin şikâyet ediyoruz ki? Bir sınırı olmayanın hiç sınırı olmaz. Sınırlarını Kur’an’ın çizmediği bir hayat sapıklıktır ve insanlar terörist olurlar. Kuran kapısından girilmeyen her yer kaçak kapıdır, sahtedir ve tuzaktır.
HZ MUHAMMED KUL RESULDÜ
Peygamber Efendimiz, “Benim ismimi Allah’ın ismiyle beraber aynı özneye koymayın; “Allah ile Muhammed demeyin” , “Allah ve Muhammed deyin” diyor.
Hadis: Anamın kabrini ziyaret etmek istedim Rabbim izin verdi, dua etmek istedim vermedi.
Önceki selefimiz var işte: Usve Hasene (güzel örnek) Allah Resulü yetmiyor mu?
Rabbimiz! Elimizi hiç bırakmayan Rahmanımız. Seninle hayat dolu dolu, anlamlı ve amaçlı. Ne güzel Senin kulun olmak. Her şeyimize yeten Seni, güzel bir Vekil yapmanın mutluğuyla şöyle içimizden “Oh be” diyor, Seni sınırsızca övüyor ve çok seviyoruz Allah’ım.
Hayırlı cumalar
