HAYAT HAKKINDA BİR BİLMECE - Zeynel Abidin BAŞARAN

HAYAT HAKKINDA BİR BİLMECE


Timsah kapmış ırmak kıyısında oynayan çocuğu.

 Anası görüp koşmuş

Yalvarmaya başlamış

Dizlerine vurmaya başlamış,

İki gözü iki çeşme!

-Timsah kardeş, etme eyleme, biricik yavrucuğumu yeme.

 Öyle sızlanmış, öyle yakarmış ki, Yer gök inlemiş adeta…

Timsah timsahlığına şaşırmış,

Yesin mi, yemesin mi?

İkircikli kalmış.

Timsah, timsah da olsa, o da bir ana yüreği taşırmış

 Annenin feryadı onu da yumuşatmış.

 Timsah, kalakalmış,

Fakat gel gör ki,  açlık iştahı da iyicene kabarmış.

Tüm derdi çocuğu yemekteymiş.

Böyle taze bir yiyecek kaç ayda bir ayağına gelir ki?

Düşünmüş, taşınmış, kem etmiş, küm etmiş; şöyle bir öneride bulunmuş kadına:

-Bir koşulla yemem yavrunu

Doğru kestirip bilirsen yiyip; yemeyeceğimi onu?

Yüreği çarpıntılı ve endişeli Kadıncağız:

-Doğru bilirsem, demiş

Onu yemeyeceğine söz verir misin?

 Timsah, en büyük Timsah tanrıları üstüne yemin billâh etmiş.

Şimdi sevgili okuyucular; Kadıncağız, Timsaha nasıl bir yanıt versin ki Timsah çocuğu yemekten vazgeçsin.

Akıllı kadın düşünmüş içinden; soğukkanlıkla usa vurmuş durumu:

 “ Yemeyeceksin ,”desem,

“ Yok bilemedin, ben yiyecektim onu zaten,” der.

Kıtır kıtır yer yavrumu

İstediği de bu değil mi?

Şöyle sürmüş Timsahla Kadın arasındaki korkulu mantık oyunu :

 TİMSAH – Eee, bekliyorum, ver sorumun yanıtını.

KADIN  -- Yiyeceksin Çocuğumu.

TİMSAH – Doğru bildin, yiyeceğim onu.

KADIN  -- Bildimse, yiyemezsin yavrumu;  öyle söz verdin çünkü.

TİMSAH –Yemeliyim ki, doğru çıksın tahminin.

KADIN – Yediğin an,  ihanet etmiş olursun yemin ettiğin varlığa.

TİMSAH  --…..?

Ne diyeceğini kestirememiş…

Eli çenesinde kalakalmış…

Siz ne dersiniz sevgili okuyucular; timsah yesin mi, yemesin mi çocuğu? “Yemesin değil mi?”  Öyle de olmuş. Bu garip İkilemli hayat bilmecesi karşısında timsahın karışmış usu,  ana kıyıda kucaklamış yavrusunu…

         Geleceğimizi şekillendirecek ve yönetecek olan çocuklarımızı hayatın gizli ve aşikâr tehlikelerinden korumak en büyük görevimizdir. Çocuklarımızı kendi kişiliklerinden, toplumdan ve insanlıktan koparıp alan, yetersiz eğitim, cehalet, uyuşturucu, neme lazımcılık, inançsızlık, örf ve kültürsüzlük gibi hayatı zindan eden canavarlardan koruyalım.

 Saygılarımla…

[email protected]

YAZIYI PAYLAŞ!

YAZARIN SON 5 YAZISI
29Haz

AGNOTOLOJİ BATI TOPLUMU VE BİZ

07Mar

Kadınlar Dünyadır

16Kas
05Kas
20Ekm

Özgüven ve Özdisiplin